شب

 

اى شب ، به پاس صحبت دیرین ، خداى را


با او بگو حکایت شب زنده داریم


با او بگو چه میکشم از درد اشتیاق


شاید وفا کند بشتابد به یاریم


 

آنها که کهن شدند و اینها که نوند


هر کس بمراد خویش یک تک بدوند


این کهنه جهان بکس نماند باقی


رفتند و رویم و دیگر آیند و روند

 




 

 


اینجا هستم

 

با بالهاى شکسته

 

افکارى خاموش

 

رویا هایى ناگفته

 

اینجا هستم دوباره تنها

 

و حال است که به او احتیاج دارم

 

تا دستم را بگیرد
                               

من آخرینم

 

من آخرینم وبعد از من بعدى نیست.

 

من آخر نفرتم و بعد من حسرتی نیست.

 

من آخرین قطره بارانم و بعد من طوفانى نیست.

 

من آخر فراموشىام و بعد من خاطره اى نیست.

 

همه بارانى هستند که به دل همدیگرمى بارند،

 

ولى من قطره اى تنها هستم که بر دریا ى غربت

 

مى بارم .

 

خدایا بر این دل افسرده باران مهر بریز که ازغم

 

و اندوه بیرون آیم .

 

من تنها یم را دوست دارم .

 

 

 

 

سر نوشتی مبهم             سرگذشتی مرموز


سرنوشت از من               سر گذشت از اوست


ولی هزار افسوس             اخ هزار افسوس


که سر نوشت من             سر گذشت او
ست

 

 

                              دل

نشد یک لحظه از یادت جدا دل

                    زهی دل آفرین دل مرهبا دل !

ز دستش یکدم آسایش ندارم

                   نمی دانم چه باید کرد با  دل ؟

هزاران بار منعش کردم از عشق

                  مگر بر گشت از راه خطا دل !

از این دل ، داد من بستان خدایا

                  ز دستش تا بکی گویم خدا ، دل !

درون سینه هم آهی ندارد

                   ستمکش دل ،پریشان دل ، گدا دل !

بچشمانت مرا دل مبتلا کرد

                                فلاکت دل ، مصیبت دل ، بلا دل !

 

یه پنجره با یه قفس

یه هنجره بی همنفس

سهم من از بودن تو

یه خاطرست همین و بس

تو این مثلث غریب

ستاره ها رو خط زدم

دارم به آخر می رسم

از اون ور شب اومدم

سلام



 یه کم دیگه اشکم در میاد