ساده

ساده بودم ساده

ساده مثل کف دست

من نمی دانستم

ساده بودن سخت است

مثل آینهء  آب

صاف و آسان بودم

دل و دستم یک رنگ

مثل باران بودم

مثل باران بودم

که به خاک افتادم

دل بریدم رفتم

به سفر تن دادم

خشک سالی در خشک

قحطسالی در پیش

به تو روی آوردم

در گریزم از خویش



ساده بودم ساده

پا ک مثل کف دست

من چه میدانستم

ساده بودن سخت است

به تو دل خوش کردم 

به تو عاشق بودم

شدم آینهء تو

صاف و صادق بودم

تو به من میگفتی

ساده بودن زیباست

عشق مثل خود تو

ساده مثل خود ما

عشق آزاده نبود

عاشقی ساده نبود

همسفر اهل سفر

راهی جاده نبود

مثل خوابی کوتا

عشق هم آمد و رفت

به همان آسانی
 
دست سختی  زد و رفت

قصهء من این بود

این سر آغازم شد

بعد از آن قصهء عشق

غم هم آوازم شد