جنگل بان

تـوی جنـگـل گلسـتان بـودم

                                              کـنـار برکـة آبـی بـ‌ودم
 در حـال صـید ماهـی بـودم

                                       عکس مهتاب تـوی برکـة آب

اون طرف ترکلبه ای ویران بود

                                  عکس جنگل بان درآنجا می بود
قبـر یـک زن درون کـلبـه

                                        پیـر مـرد تـک و تنهـا می بود

پیر مرد محاسـنی بلنـد داشـت

                                     درون کـلبه تـبر زیـنی داشـت

کس نپرسیـد از حـال پـیرمرد

                                     چـون کـه انگارزبان لال داشت

شـبی از شبـها بـه پیشش رفتم

                                     همچـون از وی سـؤالی کردم

پیر مرد غمگین بشد،آهی کشید

                                   چـون که از یارش سؤالی کردم

اومـراگـفت که یارش چه شده

                                او به گفت جوانی اش بیمار شده

اومـراگفت بودیم باهم دوست

                                  او بگفت که خاطراتش چه شده

من به گفتم که این مقبرکیست

                                اوبه من گفت ببین نامش چیست

من به گفتم که نامش سحراست

                                  بعد ازاین دیگه نگونامش کیست

من به گفتم کـه این زن تو بود

                                 اوبه من گفت که این یه دختربود

دوبـاره گفتـم پـس دختَرِت

                                اوبه من گفت که این دوستَم بود

من بگفتـم کـه فرزنـد نـداری

                               اوبه خنده گفت که عشقی نداری

من بگفتم که منظور تو چیست

                                او بپرسید که دوستی برا چیست

من بگفتم دوستی محبت است

                                 عشقی و محبت و معرفت است

اوبه گفت دردوستی زیرَش نزن

                                     زیر این دوستی ها زیرَش نزن

اوبگفت من داشتم دوست دختری

                                بعداز این که مُرد نکردم شوهری

عشق من او بودوچون که رفتش

                                    من نکـردم نـامردی بر سـرش

من نکـردم شوهری یـا ازدواج

                                  من بِـداشتَم دوسـت اورا ازدواج

سـال هاست تنهای تنها مانده ام

                                  روزها بی حرف و گفتار مانده ام

زین مشوعاشق که بددردی است

                                  اگـه دوسـتِت نـداره نامرد است

ای خـدا جـانم بگـیر تا بـروم

                                 بـروم به پیش اون دوست دخترم

نظرات 2 + ارسال نظر
سینا دوشنبه 4 آبان‌ماه سال 1383 ساعت 05:13 ق.ظ

دیده را به گر یه نمودم همراه زمزمه کردم زیر لب من با آه کاش چشمم بازنمیشدبرعشق در همان چاله بدم نی این چاه

سلام سینا جان ممنونم
ممنونم.
مرسی. راست میگی کاشکی...

پیمان چهارشنبه 6 آبان‌ماه سال 1383 ساعت 04:36 ب.ظ

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد