گل ُرزی که هر روز
به امید آواز بلبلش
رنگ درخشان عشق را بر تن میزند
و عطر فشانی می کند
چه میداند که عمرش بیش از دو روز نیست !!!
. . .
پژمرده می شود. .
بلبلی هم در کار نیست . .
انتظاری بیهوده اما پاک
این عشق است!!!!!؟؟؟؟؟
آرزو
سلام به دوست عز یزم....شعر واقعا زیبایی هست... عشق واقعی با مرگ پایان پیدا نمیکند و پا برجاست..... جان سپردن در راه عشق هم خیلی شیر ین هست .... تندرست باشی. ..بدرود