گل خشکیده ای پیدا کردم در میان نامه ها

فقط اونو نگه می دارم

آنرا هم برای  من  زیاد  نبین

زیباترین عشقها را سالها تجربه کرده بودیم

تمام آهنگ های غمگین تو بیاد من می اید

فراموش نکن دنیا فانی است

خدایی که جان داده دوباره اونو میگیره

من چگونه میتونم تو را فراموش کنم

تا وقتی که جان از  بدنم خارج نشده

شکسته پر و بالم نه جا دارم نه وطن

به غربت افتاده راه من

مثل  پرنده های بی اشیانه

ای عزیزسرو قامتم  به خاطر تو

 تحمل میکنم این سرنوشت را

اگر نوشته خدا این است

خاک سیاه هم کافی ا ست برای من