لب دریا برویم

ریگی از زمین برداریم

وزن بودن را احساس کنیم

بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم


بخوان به عشق خدا را

به هر زمان توانی...یا حق


شاید اینو شنیدی که زنان

در دل آری و نه به لب دارند

ضعف خود را عیان نمی سازند

راز دار و خموش و مکارند

 
 خانوما بهتون بر نخوره

حقیقت و گفتم



آه من هم زنی . . زنی که دلش

در هوای تو می زند پر و بال

دوستت دارم ای خیال لطیف

دوستت دارم ای امید محال



این من نیستم اشتباه نشه


مه قلب ابر .

ابر بغض باران.

باران اشک خدا.

خدا خالق آدمیان.

آدمیان مست غرور.

غرور شرمگین از وجود.

وجود اسیر تن.

تن آلوده به غم.

غم زاده ء من.

من اسیر تو.

تو اجین با درد.

  آرزو  




مه قلب ابر.

ابر بغض باران.

باران اشک خدا.

خدا خالق آدمیان.

آدمیان مست غرور.

غرور شرمگین از وجود.

وجود اسیر تن.

تن آلوده به غم.

غم زاده ء من.

من اسیر تو.

تو اجین با درد.


 اشک چشمم بدرقه ء راهت باد..

 آرزویت آرزویم . . .

 

راه پر از حرف اما خموش

دل پر از درد اما به گوش

قلب پر تپش اما بیصدا

روح عاشق اما در انزوا

                                            
       آرزو                                                               

 


دیدم زندگی زیباست

ناشکری کردن نا بجاست

هر چه باشد خوب یا بد

این سرنوشت از آن ماست

آرزو

 


 

تو یار دیگری و ، من هنوز عاشق تو

 

کجا محبت از این بیشتر توانی دید