شیشه و سنگ ! ...

 

 

شیشه و سنگ ! ...

 

 

او مظهر عشق بود و من مظهر ننگ

 

وقتی که فشردمش ، بآغوشم تنگ

 

لرزید دلش ، شکست و نالید که: آخ

 

ای شیشه چه میکنی تو  در بسترسنگ !؟