یادگاری که ماندگار شدرفت از دیده و بر دل ماندگار شد* * *مجوی باده و ساقر به کنج خلوت من که مستی من بیدل به این سخنها نیست * * *امروز که در دست توام مرحمتی کنفردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت